έντρυγος

ἔντρυγος, -ον (Μ)

(για κρασί ή λάδι) αυτός που περιέχει τρυγία*, δηλ. κατακάθι, λάσπη (τού κρασιού) ή μούργα (τού λαδιού) («ἐν ἐλαίῳ ἐντρύγῳ» — μέσα σε λάδι με μούργα, με κατακάθι, Ιπποκρ.).